Geplaatst op vrijdag 04 april 2003 @ 18:27 , 1665 keer bekeken
De eerste erkenning viel Angelo Branduardi te beurt medio jaren zeventig. Het had hem zeven maanden gekost om een platenfirma te vinden die zijn liedjes wilde uitbrengen. Zijn derde album was een schot in de roos: het werd zelfs bekroond als beste Italiaanse album van het jaar. Alla fiera dell'est was zo populair dat het vertaald werd in het Engels (At Highdown Fair). Na dit debuut volgden de hits elkaar op. 'Zingen was nochtans het laatste waar ik aan dacht', verklapt Branduardi ons. Een carrière als musicus lag meer voor de hand. Al sinds zijn vijftiende kon hij aardig uit de voeten met de viool. 'Het lot heeft er anders over beslist. Als adolescent schreef ik sporadisch gedichten en ik zette ze dan maar op muziek.' Het publiek lustte er wel pap van en de erkenning groeide tot ver buiten de grenzen van Italië.
Angelo Branduardi wordt in 1950 geboren in Noord-Italië. Hij studeert viool en muziektheorie en leert later gitaar spelen. Wanneer Branduardi filosofie gaat studeren aan de universiteit van Milaan, raakt hij in de ban van de poëzie. Zijn muzikale carrière start in 1974 met het debuutalbum "Angelo Branduardi". Hij combineert diverse soorten volksmuziek met moderne muziek en zijn teksten zijn vaak poëtisch en romantisch. Zijn vrouw Luisa schrijft veel teksten voor zijn albums. Zijn 2e album "la luna" (1975) krijgt in Nederland aandacht, nadat er in 1980 een remix van verschijnt met nieuwe vocalen ("Gulliver, la luna e altri desegni"). Zijn 3e album "alla fiera dell'est" (1975) wordt in Italië uitgeroepen tot het beste italiaanse album van het jaar. Van zijn platen worden verschillende versies opgenomen in het engels of frans. Zijn 3e en ook 4e album "la pulce d'acqua" (1977) zijn een hoogtepunt in zijn oeuvre. Aangespoord door dit succes formeert hij een band en gaat op tournee door Europa. De weerslag hiervan is te vinden op het uitstekende "concerto" (1980). In 1979 verschijnt zijn 5e album "cogli la prima mela". De van deze lp getrokken titelsong bereikt net geen hitstatus in Nederland. Op zijn 6e studioalbum "branduardi" (1981) experimenteert hij met nieuwe geluiden en ritmes. Vanaf 1983 legt Branduardi zich naast het maken van diverse platen met lieflijke sfeervolle luistermuziek ook toe op het componeren van filmmuziek. In de loop der jaren weet hij in Italië, Frankrijk en Duitsland vele prijzen in de wacht te slepen. In 1985 verschijnt een opvallend album "Branduardi canta Yeats", waarop hij 10 gedichten van de ierse dichter William Butler Yeats tot muziekstukken heeft gecomponeerd. In 1992 verschijnt in Nederland een best of - cd met zijn grootste successen. Negen van de 15 nummers zijn afkomstig van de albums uit de jaren 1976,1977 en 1979. Een 2e live-album "Camminando camminando" verschijnt in 1996. Daarna maakt Branduardi een plaat met heilige hymnes en profane liederen uit de Middeleeuwen ("Futuro antico"). Door de jaren heen zijn er verschillende compilaties verschenen van het werk van deze italiaanse grootmeester.
Luisa Zappa, mevrouw Branduardi, schrijft tegenwoordig alle teksten en Angelo zet ze op noten. In de liedjes worden legendarische en mythische thema's vermengd. Ze overstijgen de werkelijkheid. Branduardi's muziek is krachtig, evocatief en doet bij de luisteraar een magische vonk overslaan.
De laatste nieuwe CD van Branduardi is terug een pareltje en doet mijn dagelijkse zorgen vergeten.
