italia

Geplaatst op zaterdag 11 november 2006 @ 11:54 , 800 keer bekeken

Van 's morgens vroeg al vullen de kanalen van Venetië zich met een vloot van vaporetti, kleine bootjes die destijds op stoomkracht voeren.

Aan boord een massa studenten en mensen die zich nadien door de calli (straten) naar hun school en werk spoeden. De stilte van de nacht maakt plaats voor een helse kakafonie van motoren en schroeven, kolkkengelui en Venetianen die zich klaarmaken voor een nieuwe dag.

Wat later verschijnen de eerste toeristen ten tonele. Te voet beginnen ze aan hun ontdekkingstocht doorheen het eindeloze netwerk van steegjes en kanalen. Op de kades discussiëren de 'mamma's' luidruchtig met de gondeliers. In dit immense maar toch begrensde labyrint ontplooit Venetië zich als een microkosmos waarin iedereen - of toch bijna iedereen - elkaar lijkt te kennen.

Ca d'Oro aan het Canal Grande; een schitterend gebouw met erin mooie kunstcollectie

Want ondanks zijn eigen karakter blijft Venetië een typisch Iraliaanse stad; spelende kinderen op de campi (de pleinen), huisvrouwen wiens ononderbroken gepalaver door de straten klinkt.... Wanneer je even opkijkt, wordt je aandacht meteen getrokken door de was die overal te drogen hangt tussen de balkons, en door de altani, de houten terrasjes waarop vroeger de Italiaanse schonen hun haar lieten bleken in de zon totdat het verkleurde tot het typische 'Venetiaans blond', dat zo populair was in de tijd dat Venetië nog een republiek was.... 'La Serenissima', een naam die allicht te danken is aan het aangename leven in deze stad!

De Marcusleeuw werd het symbool van Venetië nadat het lichaam van de heilige in Venetië was aangekomen,
schilderij van Carpaccio uit 1516

Venetië is en onwaarschijnlijke stad. Het werd gebouwd op 117 eilandjes die met elkaar worden verbonden door 378 bruggen. Het geheel vormt een wirwar van straatjes en kanalen, en de architectuur is gedurende 500 jaren vrijwel onveranderd gebleven. Aan de oevers van de kanalen staan niet minder dan 400 paleizen, waarvan de meeste werden gebouwd in de 16e en 17e eeuw. Nog maar weinig van deze paleizen worden vandaag bewoond door de oorspronkelijke families.

De hoge immobiliënprijzen en het beperkte aantal jobs hebben er voor gezorgd dat de bevolking is gedaald van 185.000 inwoners op het einde van 19e eeuw tot iets meer dan 65.000 vandaag. Maar de paleizen met hun prachtige voorgevels staan er nog steeds, tot groot genoegen van toeristen en voorbijgangers.

De brug der zuchten

Wanneer je pad plots wordt afgesneden door een kanaal, mag je wedden dat je een mooie brug wacht. Of, zoals op het Canal Grande, een gondel (traghetto). De gondeliers zijn onlosmakelijk verbonden met de charme van Venetië, al meer dan duizend jaar houden ze hun traditie in ere. Hun sierlijke en ranke gondels worden gebouwd met negen verschillende houtsoorten.

Volgens een oude legende zouden de gondeliers, wier beroep van vader op zoon overgaat, door hun werk op de kanalen mettertijd zwemvliezen tussen hun benen hebben gekregen. Wat er ook van zij: één ding is zeker: ze zijn trots op hun beroep en de gratie waarmee ze hun gondels besturen, dwingt bij iedereen bewondering af.

Heel vroeger waren de fiere gondels rijk versierd, maar sinds de edicten van 1562 paal en perk stelden aan de overdreven luxe en weelde van bepaalde families, worden de vaartuigen bedekt met zeven lagen zwarte lakverf. De metalen voorsteven - of ferro - en de zes tanden staan symbool voor de zes sestieri (administratieve districten) die samen Venetië vormen.

Het water en de kanalen vormen de levensaders van de 'Dogenstad'. Het belangrijkste kanaal is het Canal Grande, dat zich als een S-vormige 'hoofdstraat' doorheen de stad slingert. Wegens zijn breedte heeft het tot in de 15e eeuw geduurd vooraleer de eerste brug over het kanaal werd aangelegd: de Rialto. Deze steunt op zesduizend houten palen en is gebouwd precies op de plek waar de stad is ontstaan. Een absoluut meesterwerk van architectuur en bouwkunde.

De bevoorrading, het openbaar vervoer, de vuilinsdienst, het ziekenvervoer, de postverdeling, taxi's, de politie...., alle transport gebeurt over de kanalen. Dit drukke over en weer varen veroorzaakt een permanente deining in het water, die een eroderend effect heeft op de natuursteen uit Istrië, de bakstenen en de cement waarmee huizen en paleizen zijn gebouwd. Bijgevolg heeft de stad maatregelen moeten nemen en besloten de snelheid van het verkeer over de kanalen te beperken tot 6,5 knopen.

In het begin van de vorige eeuw liep het San Marcoplein gemiddeld vier keer per jaar onder water, vandaag is dat zo'n veertig keer. De 'Acqua Alta' (het wassende water) is een heuse obsessie geworden voor de Venetianen. De verschrikkelijke overstromingen van november 1966 en de meer recente van het laatste decennium liggen nog vers in het geheugen.

De Italiaanse staat voorziet elk jaar een groot budget om de kanalen uit te baggeren, de funderingen van de huizen te verstevigen en de oevers te verhogen. En dan is er nog het ambitieuze Moïse-project, dat mobiele dijken wil plaatsen in de drie mondingen van de lagune. Het is een controversieel project, want velen vragen zich af of het wel enig nut heeft en of het ecologisch verantwoord is. Want als het water met meer dan 30 cm stijgt, blijkt het plan totaal onaangepast te zijn. Maar Venetianen zijn echte filosofen en vertrouwen op hun goed gesternte. Elke dag die voorbij is, is voor hen een dag die ze gewonnen hebben tegen het water.

Dankzij de koepels valt de Santa Maria della Salute al van ver op

Niet te missen

- Het bekende carnaval uiteraard, maar daarnaast ook een waaier van concerten, kunsttentoonstellingen, vuurwerk, zeilwedstrijden en allerhande andere festiviteiten.... Venetië is een stad vol leven en het is onmogelijk om hier alle culturele evenementen op te sommen. Voor een volledig programma kan je terecht op http://www.enit.it.

- Het eiland Giudecca, recht tegenover het district van Dorsoduro, kent de laatste jaren een heuse heropleving. Niet verwonderlijk overigens dat het verbroederd is met Saint-Germain-des-Prés: hier vind je meer theaters, trendy restaurants, kunstenaarsateliers en ambachtslui.... dan waar ook in Venetië. Het is een rustig eilandje, op slechts enkele minuten varen van het centrum, en de banden tussen de bewoners zijn er heel hecht.

- Hotel Ca'Pisani: het design-interieur van dit hotel, dat gelegen is in het Dorsoduro-district vlakbij de Brug der Academiën, straalt pure charme uit. Qua stijl is het een genot voor het oog en een schoolvoorbeeld van de aangeboren goede smaak van de Italianen. Dit hotel is opgenomen, naast heel wat andere adressen, in de reisbrochure van Caractère, verkrijgbaar bij de betere reisagent. Voor een lijst van deze agentschappen of om de brochure aan te vragen(EUR2,50 verzendingskosten): 053-63.18.39 of info@caractere.be. Meer informatie vind je op http://www.caractere.be.