italia

Voor alle Italiaanse voetbalfans hier in Nederland, wat aandacht aan het Italiaanse volkslied. Zo kun je uit volle borst meezingen met de Italiaanse voetballers en supporters en hopelijk een goede afloop afdwingen!

Il Canto degli Italiani, oftewel ‘het lied van de Italianen’, is de officiële naam van het Italiaanse volkslied. De Italianen zelf noemen hun volkslied ook wel Inno di Mameli, omdat het werd geschreven door Goffredo Mameli.

Het volkslied heeft in Italië niet zo’n lange geschiedenis als in Nederland. Toen Mameli het lied in 1847 schreef, heerste er in Italië een periode van grote onrust. Er woedden ontelbaar veel volksopstanden om de eenwording van Italië te realiseren – en net zoveel relletjes om de eenheid van de regio’s te behouden. Die strijd vind je dan ook terug in de sfeer van het volkslied: veel strofes verwijzen naar de strijd van de inwoners van het land dat we nu als Italië kennen om van Italië een onafhankelijk land te maken. Gezamenlijk binden ze de strijd aan tegen de jarenlange buitenlandse bezetting. Het volkslied is een uiting van deze strijd – en er zijn dan ook maar weinig Italianen die het met droge ogen kunnen zingen.

Fratelli d’Italia,
l’Italia s’è desta,
dell’elmo di Scipio
s’è cinta la testa.

Dov’è la Vittoria?
Le porga la chioma,
ché schiava di Roma
Iddio la creò.

Stringiamci a coorte,
siam pronti alla morte,
l’Italia chiamò!

Noi siamo da secoli
calpesti, derisi,
perché non siam popolo,
perché siam divisi.

Raccolgaci un’unica
bandiera, una speme:
di fonderci insieme
già l’ora sonò.

Uniamoci, amiamoci,
l’unione e l’amore
rivelano ai popoli
le vie del Signore;
giuriamo far libero
il suolo natio:
uniti, per Dio,
chi vincer ci può?

Dall’Alpe a Sicilia
dovunque è Legnano,
ogn’uom di Ferruccio
ha il core, ha la mano,
i bimbi d’Italia 
si chiaman Balilla,
il suon d’ogni squilla
i Vespri sonò.

Son giunchi che piegano
le spade vendute:
già l’aquila d’Austria 
le penne ha perdute.

Il sangue d’Italia, 
il sangue polacco, 
bevé, col cosacco, 
ma il cor le bruciò.

Voor degenen die niet zo thuis zijn in het Italiaans en/of de Italiaanse geschiedenis volgt hieronder – met dank aan www.italie.nl – de Nederlandse vertaling met uitleg:

Broeders van Italië,
Italië is opgestaan.
Met de helm van Scipio
het hoofd getooid.

Het lied spreekt Italianen aan als broeders van een en hetzelfde land, dat is herrezen en klaar is om de vijand aan te vallen. In het originele manuscript van het volkslied stond echter niet fratelli d’Italia, broeders van Italië, maar evviva l’Italia, leve Italië. Waarom deze eerste zin in de loop der tijd is gewijzigd, is niet bekend. De helm van Scipio verwijst naar Publio Cornelio Scipio, de roemrijke Romeinse generaal die in Afrika Hannibal wist te verslaan. Zijn helm vertegenwoordigt een symbool van hoop voor Italië, dat klaarstaat om de strijd aan te binden tegen de buitenlandse overheersers.

Waar is de overwinning?
Laat haar voor Italië buigen,
want als slavin van Rome
is zij door God geschapen.

Het nieuwe Italië zal zegevieren, nadat het land door Gods wil slaaf is geweest van het Oude Rome. Er bestaan twee interpretaties van het vers ‘le porga la chioma’ (laat haar voor Italië buigen). De eerste interpretatie heeft te maken met het oude gebruik het haar van de slavinnen af te knippen, zodat men ze makkelijker kon onderscheiden van de andere, ‘vrije’ vrouwen. De tweede interpretatie verwijst naar hoe de Overwinning klassiek wordt afgebeeld: met wapperende haren. In deze interpretatie betekent het vers dat de Overwinning ‘zich aanbiedt aan Italië’.

Sluit de rijen tot een cohort,
wij zijn tot de dood bereid,
Italië roept!

Gedurende eeuwen werden wij
verschopt en vernederd,
omdat wij geen volk waren,
omdat wij verdeeld waren.

Eeuwenlang werden de Italianen vernederd door buitenlandse overheersers. In 1847, toen het volkslied werd geschreven, bestond het huidige Italië nog uit zeven verschillende staatjes. Door deze verdeling konden de Italianen zich tot dan toe niet één volk noemen.

Laat ons samenkomen
onder één vaandel en één hoop.
Het uur van onze eenheid
heeft reeds geslagen.

Laat ons samen komen en elkaar liefhebben.
Eenheid en liefde
openbaren aan het volk
het pad van de Heer.
Wij zweren te bevrijden,
de grond van onze natie:
verenigd door God,
wie kan ons overwinnen?

Het samenkomen verwijst naar de wil van Italië om één te worden, met hoop op een gedeelde toekomst. Hier worden de kernpunten van het politieke eenheidsmodel van Giuseppe Mazzini aangehaald, dat een sterke religieuze ondertoon kende.

Van de Alpen tot Sicilië
Legnano is overal,
alle mannen van Ferruccio
hebben een hart en een hand,
de kinderen van Italië
noemen zich Balilla,
in ieder klokgelui
weerklinken de vespers.

In deze strofe wordt verwezen naar episodes in de geschiedenis van Italië, waarin de Italianen bewezen hebben dat ze in staat waren de buitenlandse overheersers als eenheid te verslaan. De Lega Lombarda bracht in de Slag bij Legnano (1176) een zware nederlaag toe aan Federico Barbarossa. Deze overwinning diende een aantal eeuwen later als voorbeeld voor de eenwording van Italië. Mameli verwijst hier naar kapitein Francesco Ferruccio, die tijdens de belegering van Florence door de Spaanse troepen van Karel V gevangen werd genomen.

Balilla was de bijnaam van de Italiaanse Giovanni Battista Perasso, die in 1746 door het gooien van een steen de aanzet gaf tot de opstand tegen de Oostenrijkse bezetting van Genua. Het luiden van de klokken verwijst naar het klokgelui op de avond van 30 maart 1282, dat het begin was van de volksopstand in Palermo. De inwoners van Palermo trokken ten strijde tegen de Franse overheersers, hetgeen ook wel bekend staat onder de naam ‘Siciliaanse vespers’.

Zij zijn als riet dat buigt,
het zwaard van de huurlingen.
De Oostenrijkse adelaar
heeft reeds zijn veren verloren.

Met de spade vendute worden de troepen bestaande uit huursoldaten bedoeld. Deze huurlingen waren zo makkelijk te verslaan, dat men ze vaak vergeleek met makkelijk te buigen riet. De adelaar, het symbool voor Oostenrijk, wordt hier neergezet als een geplukte vogel, die geen veren om mee te pronken meer overheeft. Deze strofe werd tot ver in 1848 gecensureerd.

Het bloed van Italië
en dat van de Polen
heeft hij gedronken met de Kozakken
maar zijn hart brak.

Mameli verwijst hier naar de alliantie tussen Oostenrijk en Rusland, waarna Polen werd aangevallen en het oude regime in Italië opnieuw werd ingevoerd, na een kortstondige republikeinse periode. Het bloed van de Polen en Italianen bleek vervolgens een dodelijke dosis vergif te zijn voor de Oostenrijkse adelaar.

Nu je weet waar het over gaat, rollen de Italiaanse woorden hopelijk wat makkelijker uit je mond, zodat je als een volleerd tiffoso (supporter) uit volle borst kunt meezingen. Wil je de wedstrijd helemaal in stijl beleven, kijk dan op www.italiepunt.nl voor de leukste Italiaanse gadgets in tricolore: vlaggetjes, espressokopjes, klokken, kalenders, voetbalshirts, tassen… Zo moet het wel een succesvolle avond worden! Festeggiamo e cantiamo !

Bron: http://ciaotutti.nl