italia

Het is bijna zover. Het belangrijkste feest in Italia, Natale, vindt rap plaats en dat wordt strikt met la famiglia gevierd. Hoe strikt vraa je je af? Een bekend spreekwoord zegt het als volgt: ‘Natale con i tuoi, Pasqua con chi vuoi‘ oftewel Kerstmis met je familie, Pasen met wie je wilt. Lijkt me duidelijk zo.

Voor de meeste Italianen begint het traditionele kerstdiner op kerstavond, la vigilia di Natale. Dit in tegenstelling tot ons Nederlanders die vaak pas op Eerste Kerstdag uitpakken met culinaire hoogstandjes. Natuurlijk gaan onze katholieke Italianen naar de, vaak erg lang durende, messa di mezzanotte (nachtmis) maar niet voordat ze een overvloedige maaltijd achter hun Italiaanse kiezen hebben. Met dank aan la mamma natuurlijk.

La vigilia di Natale kent overigens een mooie traditie. Op het traditionele menu vormt vis de hoofdmoot en die traditie nemen de Italianen serieus. Erg serieus kan ik je zeggen. Men neme niet één vissoort en ook geen twee. Nee dames en heren, als la mamma los gaat is er geen houden meer aan. In een aantal regioni ‘eist’ de traditie dat er precies zeven verschillende visgerechten op tafel komen. Zeven. Nee, het is geen typefout en ja, ik weet dat het een enorme hoeveelheid is. Maar we zijn er nog niet. Er zijn streken in onze favo laars aan te wijzen waar ze 9, 11 of zelfs 13 verschillende visgerechten bereiden en serveren. Bij dertien gerechten slaat niet alleen de wanhoop toe bij diegene die het vigilia-menu moet klaarmaken, maar ook bij wie alles op moet eten. Bedenk erbij dat Italianen vinden dat vis drie keer moet zwemmen (in de zee, in de pan en in de buik) en we kunnen ons een beeld vormen van de hoeveelheid vino die erbij nodig is. En dan hup, naar de nachtmis om vervolgens nog even een spumante te drinken samen. Met een stuk panettone of pandoro erbij, want van het bijwonen van de nachtmis krijgt een mens trek.

Vandaag de dag zullen de kerstavonden wellicht moderner ingevuld worden. Ofschoon vis over het algemeen het hoofdgerecht blijft, doet men tegenwoordig niet meer zo moeilijk over het aantal visgerechten. Ik snap dat. Toch lijkt het toch ook wel eens een keer geweldig om een tafel vol met antipasto di cozze,  calamari fritti, spaghetti alle vongole, linguine alle alici en baccalà te zitten. Wel eerst de broek wat losser doen lijkt me.

Niet alleen met eten pakken de Italianen goed uit; ook met cadeaus geven weten ze van wanten! De hoeveelheid kerstcadeautjes en het geld dat er aan wordt gespendeerd, doen onze uitgaven  in Nederland ruimschoots verbleken. Daar waar wij onze naasten en geliefden verwennen met cadeautjes als parfum en elektrische (huishoudelijke) apparaten, geef je in Italia goud met bling-bling. Veel bling-bling: het liefst veel, het liefst zwaar en boven aan de lijst van het liefst… opzichtig. En Italiaanse vrouwen zouden geen Italiaanse vrouwen als ze dit kunnen dragen en er ook nog mee weg kunnen komen, zonder voor ordinair versleten te worden. Viva la donna italiana!