italia

Uit Italië Magazine nr4 2013, nu in de winkel.

De maan hangt als een enorme zilveren bol in de hemel. Via een lange onverharde weg, die naar het einde toe steeds hobbeliger wordt, rijden we naar Urbino Resort, waar we verblijven tijdens onze ontdekkingstocht in Le Marche. 

De eigenaren van dit culturele erfgoed uit de 13de eeuw hebben twaalf jaar verbouwd om het om te toveren tot de sprookjesachtige vakantieplek die het nu is. Het middeleeuwse kerkje van het complex is vrolijk verlicht als wij aankomen. De volgende ochtend kunnen we pas echt goed om ons heen kijken: wijngaarden aan de ene kant, bossen aan de andere kant en een strakblauwe hemel. 

De eigenaar vertelt bij een cappuccino trots dat het hier van mei tot ver in oktober zomers warm is. Het zwembad met uitzicht op het dal lonkt, maar we besluiten toch de omgeving te gaan verkennen. Met een oldtimer! Zo leuken wij het landschap ook nog wat op. Ik verschuil me direct achter het Italiaanse spreekwoord Donna al volante, pericolo costante (‘Vrouw aan het stuur: een constant gevaar’) en laat fotograaf Willem rijden. Laura Sabatini, die ons de autosleutels overhandigt, verzekert ons dat de auto na een paar kilometer aanvoelt alsof je er al jaren in rijdt. Nadat we op kruipsnelheid uit het zicht van de eigenaren zijn ver­dwenen, moeten we haar gelijk geven. De lage snelheid is geen enkel bezwaar; we rijden in onze eigen jarenvijftigfilm en laten het fraaie landschap in loom tempo aan ons voorbijtrekken.

Imposant paleis

Bij aankomst in Urbino werpen de carabinieri zich spontaan op om de auto persoonlijk te bewaken, hoewel het er meer op lijkt dat ze er stiekem mee op de foto willen zodra wij het centrum van de stad in lopen. We verlaten de hoofdstraat en schieten een zijstraatje in dat omhoog voert naar een middeleeuws kerkje, vanwaar we een mooi uitzicht hebben op de oude stad. 

Het hele centrum hangt aan elkaar van trappetjes, smalle straten en kronkelende steegjes. Vanaf vrijwel iedere plek is het Palazzo Ducale te zien, het belangrijkste monument van Urbino. Dit imposante paleis met twee vrolijke torens werd gebouwd in opdracht van graaf Federico da Montefeltro, die een grote interesse had voor kunst. Opvallend is dat Montefeltro zich altijd alleen van de linkerkant liet portretteren, zoals op het wereldberoemde portret in de Uffizi. Volgens historici is dat omdat de andere helft van zijn gezicht verminkt was door gevechten, waarbij hij ook een oog had verloren. Er wordt zelfs beweerd dat hij de bovenkant van zijn neus operatief zou hebben laten verwijderen om op die manier met één oog beter zicht te hebben op vijanden die van zijn blinde kant naderden. Het Palazzo Ducale is met zijn indrukwekkend grote, heerlijk koele gangen en de mooie kunstcollectie van de Galleria Nazionale delle Marche, die er tegenwoordig ook gevestigd is, zeker een bezoek waard. (Tekst Eveline Rethmeier, fotografie Willem Sluyterman van Loo)

Voor het volledige artikel, zie Italië Magazine 2013, nummer 4.